Beschrijven wat ik doe, vind ik best lastig. Zeker als ik iets nieuws ga doen. Ik ben er namelijk achter gekomen dat ik pas weet wat ik doe, als ik het doe. Vandaag kreeg ik de vraag wat mijn missie is en wat ik doe. Ik kwam er niet goed uit. Totdat een vrouw mij vroeg: kun jij wat je doet dan hier en nu laten zien. Ja! Natuurlijk!
Ik vroeg haar iets te vertellen over waar ze mee worstelt of waar ze een vraag over heeft uit haar leven. Dat deed ze. Ik ging staan, tunede in en speelde voor haar een mini scène.
Zij zei: “je hebt in minder dan een minuut mijn leven gespeeld, in allerlei lagen. Het lijkt wel of jij een soort opstelling door jou lichaam heen laat gaan.”
Dat is dus wat ik doe.
In interactie met het publiek speel ik beelden van de ziel, zodat je je kan verbinden met je eigen ziel en een ander perspectief krijgt op wie je werkelijk bent.
✨Soulplay✨
Deze vrouw vertelde mij overigens ook nog dat er twee soorten kinderen zijn. De kinderen die bij en opdracht om iets te tekenen van te voren bedenken wat zij gaan tekenen en dat vervolgens doen. En een kleine categorie kinderen die begint met tekenen en pas achteraf weet wat ze getekend hebben. Ik behoor dus tot die laatste catergorie!
Om nog beter te weten wat ik doe ga ik de komende tijd een aantal Soulplay’s doen. Wil je daarbij zijn, laat het me weten.